92. سوره الليل

مشخصات کتاب

سرشناسه:مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان،1388 عنوان و نام پدیدآور:قرآن مجید به همراه 28 ترجمه و 6 تفسیر/ مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان مشخصات نشر دیجیتالی:اصفهان:مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان 1388. مشخصات ظاهری:نرم افزار تلفن همراه و رایانه

موضوع:معارف قرآنی

سوره الليل

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشى (1)

وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّى (2)

وَ ما خَلَقَ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثى (3)

إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى (4)

فَأَمَّا مَنْ أَعْطى وَ اتَّقى (5)

وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنى (6)

فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرى (7)

وَ أَمَّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنى (8)

وَ كَذَّبَ بِالْحُسْنى (9)

فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرى (10)

وَ ما يُغْنِي عَنْهُ مالُهُ إِذا تَرَدَّى (11)

إِنَّ عَلَيْنا لَلْهُدى (12)

وَ إِنَّ لَنا لَلْآخِرَةَ وَ الْأُولى (13)

فَأَنْذَرْتُكُمْ ناراً تَلَظَّى (14)

لا يَصْلاها إِلاَّ الْأَشْقَى (15)

الَّذِي كَذَّبَ وَ تَوَلَّى (16)

وَ سَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى (17)

الَّذِي يُؤْتِي مالَهُ يَتَزَكَّى (18)

وَ ما لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزى (19)

إِلاَّ ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلى (20)

وَ لَسَوْفَ يَرْضى (21)

آشنايي با سوره

92- ليل [شب]

خداوند، به شب، هنگامى كه جهان و انسانها را فرا مى گيرد سوگند خورده است. (آيه 1) شب و روز، خلقت و تلاش انسانها، هدايت الهى، انذار و تبشير و قيامت و پاداش ... از مطالب اين سوره است و توجه خاصى به انفاق اموال در اين سوره مى باشد. قبل از سوره فجر و بعد از سوره «اعلى نازل شده است. به اين ترتيب نگاه كنيد: شب - فجر - ضحى و نور - انشراح ... اين ترتيب نزولى چند سوره اى است كه پياپى آمده، آيا در نظام طبيعت هم چنين نيست؟! از سوره هاى مكى است و 22 آيه دارد.

شان نزول

عاقبت سخاوتمند و بخيل

شأن نزول آيه هاى 1 تا 11 سوره الليل

در مدينه مرد طمع كارى زندگى مى كرد كه شاخه درخت خرماى خانه او در حياط خانه مردى فقير و عيال مند كشيده شده بود. صاحب نخل هنگامى كه براى چيدن خرما بالاى درخت مى رفت، گاه چند دانه از خرماها در حياط فرد فقير مى افتاد. كودكان او نيز آن خرماها را مى خوردند و تا اندازه اى رفع گرسنگى مى كردند. از وقتى كه آن مرد بخيل متوجه اين موضوع شد، مراقب بود تا خرما در حياط همسايه نريزد و اگر هم مى ريخت، از نخل به زير مى آمد و خرما را از دستشان مى گرفت. حتى اگر خرما را به دهان گذاشته بودند، با انگشت از دهان كودكان بيرون مى كشيد. مرد فقير با دلى شكسته و چهره اى غمگين و شكمى گرسنه، براى درد دل و بيان ماجرا نزد پيامبر آمد. پيامبر براى پى گيرى و رسيدگى به اين موضوع، صاحب باغ را فرا خواند و به او پيشنهاد داد